Wskazane przez Panią zagadnienie uregulowane jest w art. 261 Kodeksu postępowania cywilnego ( zgodnie z którym: „§ 1. Nikt nie ma prawa odmówić zeznań w charakterze świadka, z wyjątkiem małżonków stron, ich wstępnych, zstępnych i rodzeństwa oraz powinowatych w tej samej linii lub stopniu, jak również osób pozostających ze stronami w stosunku przysposobienia. Prawo odmowy zeznań trwa po ustaniu małżeństwa lub rozwiązaniu stosunku przysposobienia. Jednakże odmowa zeznań nie jest dopuszczalna w sprawach o prawa stanu, z wyjątkiem spraw o rozwód. § 2. Świadek może odmówić odpowiedzi na zadane mu pytanie, jeżeli zeznanie mogłoby narazić jego lub jego bliskich, wymienionych w paragrafie poprzedzającym, na odpowiedzialność karną, hańbę lub dotkliwą i bezpośrednią szkodę majątkową albo jeżeli zeznanie miałoby być połączone z pogwałceniem istotnej tajemnicy zawodowej. Duchowny może odmówić zeznań co do faktów powierzonych mu na spowiedzi. Jak z tego wynika, osoba wezwana w charakterze świadka ma obowiązek złożyć zeznania. Chcąc jednak chronić więzi rodzinne, ustawodawca przyznał osobom bliskim stronom prawo do odmowy zeznań. Z tego uprawnienia mogą skorzystać wyłącznie osoby wymienione w § 1. Osoby wymienione w § 1 mogą być świadkami, jednak przed złożeniem zeznań sąd powinien pouczyć je w sposób dla nich zrozumiały o prawie do odmowy zeznań i do odmowy odpowiedzi na pytania. Odmawiając zeznań, wystarczy powołać się na łączące świadka ze stroną pokrewieństwo lub powinowactwo. W razie wątpliwości sąd powinien zweryfikować twierdzenia strony i świadka w tym przedmiocie, a nawet zażądać przedstawienia właściwych aktów stanu cywilnego. Oświadczenie, że świadek chce skorzystać z prawa do odmowy zeznań, jest odwoływalne i może być złożone zarówno na piśmie, jak i ustnie do protokołu, jednak najpóźniej w trakcie składania zeznań. Złożone zeznania nie mogą być uznane za niebyłe, jeżeli świadek został prawidłowo pouczony o treści art. 261. Jeżeli świadek odmówił składania zeznań, sąd nie może wyprowadzić wniosków niekorzystnych dla strony, z którą świadek jest spokrewniony lub spowinowacony, ani domniemywać, że osoba ta posiadała wiadomości o faktach niekorzystnych dla strony (por. wyrok SN z 26 października 1971 r., I CR 446/71, Biul. SN 1972, nr 2, s. 27, LexisNexis, nr 325821). Pani jest dla siostry Pani męża, bratową, zaś oczywistym jest, że siostra Pani męża to szwagierka. Moim zdaniem jest ona dla Pani powinowatą. Zgodnie z art. 61 zn. 8 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: „§ 1. Z małżeństwa wynika powinowactwo między małżonkiem a krewnymi drugiego małżonka. Trwa ono mimo ustania małżeństwa. § 2. Linię i stopień powinowactwa określa się według linii i stopnia pokrewieństwa”. Jak z powyższego wynika, w wyniku małżeństwa nawiązuje się między małżonkiem a krewnymi drugiego z małżonków stosunek powinowactwa. Jednak mąż i żona nie są w stosunku do siebie ani krewnymi, ani powinowatymi. Nie ma też powinowactwa między małżonkiem, a powinowatym drugiego małżonka, np. między mężem a bratową żony. Istnieje jednak powinowactwo między Panią a siostrą Pani męża, które uzasadnia prawo odmowy złożenia zeznań albo odpowiedzi na zadane pytania (jeżeli odpowiedź na to pytanie skutkuje okolicznościami wskazanymi w tym paragrafie), gdyż od prawa do odmowy złożenia zeznań trzeba odróżnić prawo do odmowy odpowiedzi na pytanie (art. 261 § 2 W tym przypadku świadek obowiązany jest zeznawać, a może jedynie uchylić się od odpowiedzi na konkretne, zadane mu pytanie. Takie uprawnienie przysługuje świadkowi, jeżeli zeznanie mogłoby narazić jego lub jego wyżej wymienionych bliskich na odpowiedzialność karną, hańbę lub dotkliwą i bezpośrednią szkodę majątkową albo jeżeli zeznanie mogłoby być połączone z pogwałceniem istotnej tajemnicy zawodowej. Co do świadków w sprawach rodzinnych przepisy szczególne wprowadzają dodatkowe obostrzenia, gdyż zgodnie z art. 430 Kodeksu postępowania cywilnego – małoletni, którzy nie ukończyli lat trzynastu, a zstępni stron, którzy nie ukończyli lat siedemnastu, nie mogą być przesłuchiwani w charakterze świadków. Podsumowując, wskazać należy, że Pani obowiązkiem jest osobiste stawiennictwo w sądzie w terminie wskazanym w wezwaniu, które Pani otrzymała. Jako bratowej jednej ze stron przysługuje Pani prawo odmowy zeznań, o czym sąd powinien Panią powiadomić przy odbieraniu od Pani danych osobowych (jeżeli zapomni, powinna Pani powiadomić sąd, że jest Pani bratową jednej ze stron i chciałaby Pani skorzystać z odmowy składania zeznań). Jeżeli Pani nie chce zeznawać, warto spróbować skorzystać z tego prawa, albowiem niczym Pani nie ryzykuje. Odpowiadając bezpośrednio na Pani pytania – może Pani odmówić składania zeznań w sprawie rozwodowej i nie ma to znaczenia, kto podał Panią na świadka, gdyż zeznania mogą zaszkodzić jednej ze stron, bez względu czy ten dowód został nawet dopuszczony z urzędu. Musi się Pani stawić do sądu zgodnie z wezwaniem i dopiero przed sądem oświadczyć, że chce Pani skorzystać z prawa odmowy składania zeznań ze względu na to, że jest Pani bratową strony pozwanej. Zgodnie z art. 266 Kodeksu postępowania cywilnego: § 1. Przed przesłuchaniem świadka uprzedza się go o prawie odmowy zeznań i odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywych zeznań. § 2. Przesłuchanie rozpoczyna się od zadania świadkowi pytań dotyczących jego osoby oraz stosunku do stron. § 3. Jeżeli świadek ma składać zeznania, przewodniczący odbiera od niego przyrzeczenie, po pouczeniu go o znaczeniu tego aktu. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .