🍆 Worek Stomijny Odkleja Sie Forum

Jeśli worek stomijny odkleja się, nadmiernie uwiera ciało lub cieknie, a mamy pewność, że został założony prawidłowo, należy bezzwłocznie wymienić go na inny. Worki stomijne – cena i refundacja. O tym, ile kosztuje worek stomijny, decyduje jego model i marka.

Układ pokarmowy człowieka składa się z przewodu pokarmowego (o długości od 6 do metrów) oraz gruczołów trawiennych (wątroba, trzustka). Jego głównym zadaniem jest pobieranie pokarmu, trawienie i wchłanianie składników odżywczych, witamin i minerałów oraz wydalanie składników, które nie zostały przyswojone. U osób zdrowych powyższy akt przebiega sprawnie i bez komplikacji. Zupełnie inaczej wygląda sytuacja wśród osób u których doszło do pojawienia się choroby w obrębie przewodu pokarmowego, a w szczególności jelit. Chorzy z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit lub z guzami nowotworowymi zlokalizowanymi w dolnej części przewodu pokarmowego często wymagają interwencji chirurgicznej i związanej z tym faktem procedury wyłonienia stomii. Stomia jelitowa czyli tzw. sztuczny odbyt jest celowym, chirurgicznym połączeniem światła narządu jamistego i powierzchni skóry bądź błony śluzowej. Wykonuje się ją przez wyłonienie zachowanego końca jelita poprzez rozcięcie powłok brzusznych na zewnątrz jamy brzusznej, następnie wywinięcie śluzówki jelita oraz zeszycie jej ze skórą [1]. Stomia jelitowa nazywana jest często również sztucznym lub brzusznym odbytem. Stomia może zostać wywołana na jelicie grubym (kolostomia) lub jelicie cienkim (ileostomia), a w skutek połączenia światła układu moczowego ze skórą brzucha jest wyłaniania tzw. urostomia. [2] Mimo, że wykonanie stomii wiąże się ze skróceniem przewodu pokarmowego (a co za tym idzie skrócenia czasu drogi trawienia pobranego pokarmu), to takie postępowanie niejednokrotnie pozwala uratować zdrowie wielu chorym i pozwala cieszyć się życiem. Przestrzeganie właściwych zasad higieny oraz odpowiedni sposób odżywiania odgrywają ważną rolę w codziennym życiu stomików. STOMIA JELITOWA – SZTUCZNY ODBYT – BUDOWA I RODZAJE Istnieje kilka kryteriów podziału stomii jelitowej, jednak do najważniejszy należą: kryterium czasowe (stomia jelitowa czasowa lub definitywna) oraz poziom jelita na którym będzie przeprowadzany zabieg (kolostomia, ileostomia) [4]. Ze względu na budowę stomii wyróżnia się stomię jednolufową (końcową), w przypadku której ujście przewodu pokarmowego kończy się na powłokach jamy brzusznej, a pozostała część jest wycięta lub ślepo zaszyta oraz stomię dwulufową (boczną), w której jeden otwór jest końcowym odcinkiem jelita, a drugi otwór jest naturalną drogą do odbytu [2,8]. KOLOSTOMIA to wyłonione jelito grube, najczęściej w obrębie okrężnicy esowatej. Stomia wykonywana jest najczęściej w momencie, gdy konieczne jest usunięcie końcowego odcinka jelita grubego (odbytnicy) np. z powodu choroby nowotworowej jelita [6]. Tego typu stomia jelitowa (sztuczny odbyt) umiejscowiona jest zazwyczaj po lewej stronie, poniżej pępka ma zazwyczaj lekko wydłużony okrągły kształt (kolor czerwony lub purpurowy), wystający na ok. powyżej poziomu skóry brzucha. Stolec powinien być uformowany i wydalany regularnie 1-2 razy w ciągu doby, a proces wydalania może być kontrolowany [7]. ILEOSTOMIA to wywinięcie i przyszycie do skóry wyłonionego jelita krętego (odcinka jelita grubego). Tego rodzaju sztuczny odbyt najczęściej jest okrągły w kolorze czerwonym i wystaje na ok. 3-4cm nad powierzchnię skóry. Treść jelitowa (o konsystencji półpłynnej lub papkowatej) wydalana jest przez cały czas, z wykorzystaniem stożka stomii jelita, który bezpośrednio chroni skórę przed uszkodzeniem, gdyż znajdują się w niej enzymy trawienne, które mogą podrażniać skórę [7,12]. A – kolostomia na okrężnicy zstępującej, B – kolostomia na okrężnicy wstępującej, C – ileostomia WSKAZANIA DO WYŁONIENIA STOMII JELITOWEJ Wyłonienie stomii jest często zabiegiem ratującym życie lub bezpośrednio przyczyniającym się do poprawy jego stanu. Zabieg wyłonienia sztucznego odbytu może być przeprowadzony z tzw. wskazań pilnych lub planowych [4]. Na ostateczną decyzję o wykonaniu stomii ma wpływ wiele czynników, często powiązanych ze sobą, m. in.: diagnoza choroby podstawowej i jej lokalizacja, rodzaj zastosowanej operacji, obecność i poziom zaawansowania zapalenia otrzewnej oraz stan ogólny pacjenta i choroby współistniejące jakie u niego występują [3]. Ponadto istotne znaczenia ma stopień wypełnienia kałem jelita grubego oraz doświadczenie i sprawność zespołu operującego [1]. Główne wskazania do wywołania kolostomii [2,5]: nowotwór jelita grubego (rak odbytnicy i okrężnicy) nieswoiste zapalenia jelit (choroba Leśniowskiego- Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego) niedrożność mechaniczna jelit (najczęściej nowotworowa) powikłana choroba uchyłkowa okrężnicy rozlane kałowe zapalenie otrzewnej, będące wynikiem uszkodzenia jelita grubego lub perforacji spowodowanej zapaleniem uchyłków skutki urazów okrężnicy lub odbytnicy martwica ściany jelita w przebiegu jego niedokrwienia (np. skręt pętli esicy, operacje na aorcie) Główne wskazania do wyłonienia ileostomii [2,5]: nieswoiste zapalenia jelit (choroba Leśniowskiego- Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego) zmiany będące następstwem niedokrwienia jelit uszkodzenia jelita grubego w wyniku urazu oraz jego niedrożność ciężka postać porażennej niedrożności jelita grubego (zespół Ogilvie) mnoga polipowatość rodzinna jelita grubego odbarczenie obwodowej części przewodu pokarmowego STOMIA JELITOWA – POWIKŁANIA I NASTĘPSTWA Powikłania oraz następstwa związane z wyłonieniem sztucznego odbytu są związane w głównej mierze z chorobą, z powodu której zabieg został wykonany, jego rozległości oraz umiejscowienia przetoki. Powikłania stomijne dzieli się na wczesne (niedokrwienie i martwica stomii, krwawienie, zakażenia okołostomijne, zwężenie stomii, wciągnięcie stomii) oraz późne (przepuklina okołostomijna, niedrożność, nawrót choroby) [2,7,12]. W przypadku stomii wyróżnia się również powikłania ogólnoustrojowe, które związane są z problemami metabolicznymi, psychologicznymi i seksuologicznymi [4]. Problemy psychologiczne osób z wyłonioną stomią związane są głównie z obniżeniem poczucia własnej wartości, mniejszym zaangażowaniem w kontakty międzyludzkie czy ograniczeniem pełnienia ról społecznych. Chorzy ze stomią często uważają się za gorszych i okaleczonych (blizna oraz widoczna stomia jelitowa). Aby zapobiec takim problemom należy wspierać chorego i wytwarzać pozytywną relację chorego z rodziną i znajomymi, tak aby pacjent nie czuł się gorszy z powodu swojej choroby [9]. Problemy seksualne związane są z celowym unikaniem kontaktów intymnych oraz spadkiem libido. Istotnym aspektem psychologicznym, pomagającym choremu na akceptację własnego ciała i choroby jest wsparcie ze strony partnera/partnerki. Należy pamiętać, że stomia jelitowa i sztuczny odbyt nie są przeciwwskazaniem do kontaktów seksualnych oraz rodzicielstwa, a fizjologiczne funkcjonowanie w sferze seksualności związane jest z aspektami biologicznymi, zdrowotnymi, psychologicznymi oraz społecznymi [4,10]. Prawdopodobieństwo powstania zaburzeń metabolicznych występuje u pacjentów, u których została wytworzona ileostomia. Związane jest to ze utrata płynów ustrojowych oraz elektrolitów. W przypadku wytworzenia ileostomii dochodzi do utraty funkcji, którą pełniło wcześniej jelito grube (wchłanianie wody, elektrolitów oraz formowanie stolca). Przez ileostomię wydalane jest nawet do 1000ml półpłynnej lub papkowatej treści, która ze względu na obecność enzymów trawiennych może podrażniać skórę. W przypadku gdy dojdzie do bakteryjnego lub wirusowego zakażenia jelit, objętość regularnie wydalanej treści można bardzo gwałtownie wzrosnąć i szybko doprowadzić do odwodnienia i wspomnianych wcześniej zaburzeń elektrolitowych. Dodatkowo nawracające i przewlekłe biegunki zwiększają ryzyko rozwoju kamicy żółciowej i moczanowej [10]. Należy wiedzieć, że zaburzenia związane z gospodarką wodno-elektrolitową nierozpoznane w odpowiednim czasie mogą być przyczyną poważnych zaburzeń ogólnoustrojowych [11]. Należy dodać, iż częściowa resekcja jelita cienkiego, może po latach powodować objawy niedoboru witaminy B12 i prowadzić tym samym do rozwoju niedokrwistości megaloblastycznej, objawów neurologicznych i psychicznych [13]. W związku z powyższym, w przypadku korzystania ze sztucznego odbytu ważną rolę odgrywa przestrzeganie przez stomików zasad higieny oraz odpowiednio zbilansowanej diety. PIELĘGNACJA SZTUCZNEGO ODBYTU – TRYB ŻYCIA STOMIKÓW Właściwa pielęgnacja stomii jelitowej pozwala na zmniejszenie ryzyka wystąpienia opisany wyżej powikłań. Podczas codziennej pielęgnacji sztucznego odbytu należy przestrzegać ściśle określonych zasad [2]: worek stomijny należy zawsze wymieniać w pomieszczeniu, gdzie znajduje się umywalka i toaleta, a wszystkie niezbędne rzeczy do wymiany worka należy przygotować przed jego odklejeniem podczas każdej wymiany worka należy dokładnie umyć skórę wodą i zwykłym mydłem następnie dokładnie osuszyć, a na umyte miejsce nie należy stosować tłustych kremów, balsamów, oliwek, gdyż uniemożliwiają przyczepienie nowego worka, po każdorazowej zmianie worka należy dokładnie umyć ręce, wraz ze stomią bez obaw można brać prysznic oraz kąpiel należy uważać, aby w bezpośredniej okolicy stomii nie było włosków, które utrudnią przyczepienie worka (należy tą okolice depilować golarką elektryczną, gdyż kremy depilacyjne często powodują alergie). Ważne, aby mieć świadomość, że stomia jelitowa w żaden sposób nie powinna wymuszać zmiany dotychczasowego trybu życia. U większości osób z wyłonionym sztucznym odbytem praca zawodowa nie stanowi przeszkód. Przeciwwskazane jest natomiast dźwiganie i/lub częste schylanie się. Osoby ze stomią nie mają ograniczeń związanych ze sposobem ubierania, mogą podróżować oraz kontynuować życie seksualne. Dozwolone jest uprawianie niemalże wszystkich rodzajów aktywności fizycznej (w tym pływanie w basenie i innych otwartych zbiornikach wodnych). Przeciwwskazane są jedynie sporty, które mogą doprowadzić do uszkodzenia stomii np. sztuki walki takie jak karate czy judo. Należy zawsze przed podjęciem jakiejś aktywności czy wyjściem z domy sprawdzić czy woreczek stomijny znajduje się na odpowiednim miejscu. STOMIA JELITOWA – DIETA I ŻYWIENIE Obecność stomii nie stanowi wskazania do stosowania specjalistycznej diety i przestrzegania rygorystycznych zaleceń żywieniowych. Wraz z upływem czasu osoba która przeszła zabieg potrafi wybrać, które produkty/potrawy dobrze toleruje i te, których powinna unikać. Przestrzeganie prostych zaleceń żywieniowych pomaga wyeliminować dolegliwości charakterystyczne dla tego stanu (wzdęcia, biegunka, zaparcia) oraz daje możliwość regulacji częstości wypróżnień. ZALECENIA ŻYWIENIOWE DLA STOMIKÓW BEZPOŚREDNIO PO OPERACJI Sposób odżywiania bezpośrednio po zabiegu operacyjnym związany jest z długością resekcji jelita oraz miejscem zespolenia (jelito cienkie lub grube). Aby uniknąć dyskomfortu związanego z nieodpowiednim doborem pokarmów tuż po wyłonieniu stomii należy wprowadzać do jadłospisu produkty/potrawy pojedynczo i w niewielkich ilościach oraz bardzo dokładnie obserwować reakcję/tolerancję przewodu pokarmowego. W momencie pojawienia się po spożyciu danego pokarmu np. wzdęć, nudności czy odczucia przelewania, próbę można powtórzyć po upływie kilku dni (zanim całkowicie zdecyduje się o wykluczeniu go z diety) . Należy pamiętać, że w przypadku usunięcia części jelita cienkiego, może dojść do zaburzenia trawienia tłuszczy, w związku z czym należy ograniczyć ich podaż wraz z codzienną dietą. Jednak po upływie kilku miesięcy pozostała po resekcji część jelita przejmie czynności trawienne i spożycie tłuszczu powinno być zgodne z normą fizjologiczną [5,13]. STOMIA JELITA – WSKAZÓWKI ŻYWIENIOWE PO PEŁNEJ REKONWALESCENCJI Po upływie kilku tygodniu od zabiegu wyłonienia sztucznego odbytu (dokładny okres czasu związany jest z indywidualnym stanem pacjenta) chory powinien spożywać posiłki powoli, dokładnie przeżuwając pokarm. Wszystkie posiłki (nie mniej niż 3 w ciągu doby) powinny być świeże, bez konserwantów i sztucznych barwników, spożywane w regularnych odstępach czasu, najlepiej o tej samej porze. Codzienna dieta stomika powinna być jak najbardziej urozmaicona oraz bogata w witaminy i składniki mineralne. Należy unikać pokarmów tłustych, smażonych, pieczonych i słodkich oraz tych, które nasilają perystaltykę jelit. W przypadku stomii wskazane jest wypijanie około 2 litrów płynów dziennie. Bardzo ważne miejsce w diecie stomików powinny mieć produkty, które zmniejszają ilość tworzących się gazów jelitowych i likwidują ich niekorzystny zapach oraz korzystnie wpływają na proces formowania stolca, są to: jogurty naturalne, kefiry i maślanki [5,13,14]. Osoby z wyłonioną stomią powinny unikać spożycia: napojów gazowanych, alkoholu (głównie piwa), nadmiernej ilości owoców i warzyw, zwłaszcza gazotwórczych (kapusta, groch, cebula, fasola, bób, szparagi), nadmiernej ilości słodyczy (głównie czekolady, cukierków i ciastek czekoladowych), dużej ilości jaj, ostrych przypraw, potraw pieczonych, smażonych i duszonych oraz potraw/produktów wzmagających perystaltykę jelit ( np. grube kasze, pieczywo razowe). Osoby z wyłonionym dostępem stomijnym często zmagają się z występowaniem biegunek, zaparć oraz odchodzeniem gazów o nieprzyjemny i krępującym zapachu. Wszystkie te niekorzystne dolegliwości w dużej mierze związane są z nieodpowiednim sposobem odżywiania. BIEGUNKA U STOMIKÓW W przypadku pacjentów z kolostomią biegunkę rozpoznaje się w momencie wypróżniania się więcej niż trzy razy w ciągu doby, a stolec zmienia swoją konsystencję na papkowatą, płynną lub wodnistą [5]. Natomiast biegunkę w osób z ileostomią rozpoznaje się wtedy, gdy dobowa objętość stolca wynosi >1000ml, a jego konsystencja staje się wodnista [5]. Przyczyny rozwoju biegunek u stomików mogą być różne (np. zakażenia żołądkowo-jelitowe bądź nieprawidłowe nawyki żywieniowe), jednak zaostrzenie objawów i nie ustąpienie biegunki należy zawsze skonsultować z lekarzem. W przypadku biegunki wywołanej czynnikiem żywieniowym, postępowanie dietetyczne w pierwszej kolejności powinno opierać się na wyrównaniu niedoborów wody w organizmie poprzez zwiększenie ilości wypijanych płynów i ograniczeniu spożycia: owoców, warzyw, gruboziarnistych kasz i makaronów, pieczywa razowego oraz pikantnych potraw i napojów gazowanych. Szczególnie zalecane w tym czasie jest: pieczywo pszenne, zupa marchewkowa, biały ryż, banany, mus jabłkowy oraz kakao i napar z czarnych jagód [5,14,16]. W tym okresie można zastosować tzw. dietę BRAT (B- banany, R- ryż biały, A- apple/pieczone jabłka, T- tosty/pieczywo pszenne) [15]. Korzystne efekty obserwuje się również poprzez zmniejszenie ilości błonnika pokarmowego. Aby dostarczyć go mniej do organizmu należy: wybierać młode i delikatne warzywa, które nie zawierają zbyt dużo włókna strukturalnego, starać się obierać ze skórki niektóre warzywa i owoce np. jabłka oraz usuwać pestki np. z pomidorów. Aby zmniejszyć ilość błonnika zaleca się również spożywać gotowane warzywa lub w postaci soków. ZAPARCIA PRZY STOMII – PORADY DLA STOMIKÓW Zaparcia to stan niefizjologiczny, podczas którego stolec oddawany jest rzadziej niż trzy razy w tygodniu, jego konsystencja ulega zmianie (jest twardy, zbity) lub wypróżnienie sprawia ból [17]. Wśród osób ze stomią zaparcia najczęściej mają związek z niewłaściwą dietą, a ich eliminacja związana jest prowadzeniem odpowiedniego trybu życia i właściwymi nawykami żywieniowymi. W przypadku nawracających zaparć zaleca się zwiększenie spożycia produktów z pełnego przemiału np. grube kasze (gryczana), pieczywo pełnoziarniste, otręby i płatki owsiane. Wraz ze zwiększeniem podaży błonnika pokarmowego należy zwiększyć ilość wypijanych płynów. W codziennym menu stomików powinno znaleźć się więcej niż zwykle świeżych i suszonych owoców, świeżych warzyw oraz soków. Szczególne znaczenie mają mleczne produkty fermentowane, takie jak kefir, maślanka czy jogurt naturalny. Bezwzględnie w okresie występowania zaprać należy zrezygnować ze spożycia produktów, które działają zapierająco i są bardzo wolno trawione (groch, fasola, szparagi, orzechy, grzyby). Pomocny przy zwalczaniu i zapobieganiu zaparciom u stomików jest wysiłek fizyczny, który doskonale stymuluje perystaltykę jelit i przyśpiesza pasaż treści jelitowej [5,17]. Czasami może dojść do zablokowania stomii, w skutek niepełnego strawienie spożywanego pokarmu. Produkty, na które z powodu ryzyka zablokowania stomii muszą zwracać uwagę osoby z ileostomią to: seler, kokos, orzechy, fasola, kapusta, grzyby, oliwki, ananas, oliwki, ogórek, suszone owoce, zielona papryka, kukurydza, białe części pomarańczy [14]. GAZY JELITOWE – SZTUCZNY ODBYT Gazy jelitowe wytwarzane w przewodzie pokarmowym u osób z wytworzoną stomią przedostają się bezpośrednio do woreczka stomijnego (jest to proces niekontrolowany), często jednak produkowane są w nadmiarze i mają przykry, krępujący zapach. Istnieją różne metody likwidujące przykry zapach towarzyszący sztucznemu odbytowi np. osoby z kolostomią mogą używać woreczków wyposażonych w filtr węglowy, jednak jednym z najbardziej skutecznych sposobów jest zmiana nawyków żywieniowych. Obecność dużej ilości gazów w przewodzie pokarmowym może wynikać z połykania dużej ilości powietrza podczas jedzenia (np. podczas jedzenia w pośpiechu, prowadzenia rozmów podczas jedzenia). Skutecznym sposobem zmniejszenia dyskomfortu związanego ze stomią może być zmiana codziennych nawyków żywieniowych oraz wolniejsze spożywanie posiłków o regularnych porach oraz dokładnie ich przegryzanie. Należy zaznaczyć, że nadmiar gazów o niekorzystnym zapachu np. siarkowodoru powstaje w jelicie w wyniku bakteryjnej fermentacji składników niektórych produktów, dlatego osoby z wyłonioną stomią powinny unikać lub ograniczyć spożycie: grochu, fasoli, bobu, kapusty, brukselki, pora, kalafiora, szparagów, brokułów, czosnku, cebuli, serów pleśniowych, ryb (karpia, mintaja, śledzia i sardynek w oleju), jaj, grzybów, produktów tłustych, napojów gazowanych, napojów alkoholowych oraz kawy [5]. Aby dodatkowo wspomóc walkę z gazami jelitowymi można przez 4-8 tygodni stosować probiotyki z bakteriami kwasy mlekowego (Lactobacillus acidophilus, Lactobacillus rhamnosus, Lactobacillus bifidus), które korzystnie wpływają na mikroflorę jelit [14]. Wyodrębniono produkty, które skutecznie pomagają zlikwidować przykre zapachy gazów jelitowych u osób korzystających ze stomii, a są to sałata, pietruszka, żurawina i sok żurawiny oraz jogurty naturalne. Zaleca się zwiększyć spożycie tych produktów w okresie nasilonych gazów i nieprzyjemnych zapachów stolca. Zawsze w pierwszej kolejności po wyłonieniu stomii i rozpoczęciu żywienia należy swój organizm bardzo uważnie obserwować oraz notować indywidualną tolerancję na poszczególne pokarmy. Jeżeli bezpośrednio po wykonaniu operacji jakiś rodzaj pokarm nie jest dobrze tolerowany przez jelita, należy zrobić przerwę w jego spożyciu i spróbować ponownie za jakiś czas. Jeżeli pojawią się komplikacje np. biegunka czy zaparcia należy zgodnie z powyższymi zasadami modyfikować swój jadłospis. Jeżeli po wprowadzeniu zmian żywieniowych nie obserwuje się poprawy należy bezwzględnie skontaktować się z lekarzem. Dbając o codzienną higienę oraz właściwy sposób odżywiania, stomia jelitowa i codzienne życie z sztucznym odbytem nie powinno stanowić trudności. Stomia jelitowa – rodzaje, odżywianie i pielęgnacja sztucznego odbytu. Opracowała dla portalu Zwrotnik Raka mgr Małgorzata Solecka-dietetyk, specjalista ds. żywienia w chorobach onkologicznych Centrum Zdrowia Avatar, Żywieniowa poradnia onkologiczna (@ Piśmiennictwo i bibliografia J., Bajon A.: Opieka pielęgniarska w okresie okołooperacyjnym nad pacjentem z wyłonioną stomią jelitową, Polski Merkiusz Lekarski 2009, 26: 155-575, 2. Kozłowski Wilkołaska E.: Poradnik dla osób ze stomią, Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli, Lublin 2012, 3. Dabirian A., Yaghmaei F., Rassouli M., et al.: Quality of life in ostomy patients: a qualitative study, Journal of Patient Preference and Adherence 2011, 5: 1–5, 4. Pachocka L., Urbanik A.: Stomia jelitowa – epidemiologia, rys historyczny, zasady wyłaniania i rodzaje stomii jelitowych, Problemy Higieny i Epidemiologii 2014, 95: 586-590, 5. Jarosz M.: Żywienie chorych ze stomią, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007, 6. Bielecki K.: Dobra stomia jelitowa. Proktologia, Suplement, V Sympozjum Polskiego Klubu Koloproktologii 2004, 1: 27-28, 7. Szczepkowski M.: Dobra stomia, Postępy Nauk Medycznych 2006, 5: 240-250, 8. Szczepkowski M. Stomia jelitowa – wyzwanie nie tylko dla chirurga, Proktologia Lek Rodzin 2004, 4: 57-69, 9. Banaszkiewicz 11 Z., Jarmocik P., Cierzniakowska K., i wsp.: Osoba ze stomią w XXI wieku, Ann Akademia Medyczna w Bydgoszczy 2004: 18, 10. Bazaliński D, Barańska B, Cibora E. Stomia jelitowa nie musi być przyczyną niepełnosprawności, Medycyna Rodzinna 2006, 3: 58-63, 11. Kokot F. Ostre stany zagrożenia życia w chorobach wewnętrznych, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003, 12. Kołodziejczyk M., Ciesielski P., Kosim A.: Postępowanie terapeutyczne w przypadku powikłań skórnych oraz trudno gojących się ran wokół stomii, Nowa Medycyna 2013, 2: 52-55, 13. Akbulut G.: Nutrition in Stoma Patients: A Practocal View of Dietary Teraphy, International Journal of Hematology and Oncology 2011, 1: 61-66, 14. Jarosz M.: Praktyczny podręcznik dietetyki, Instytut Żywności i Żywienia, Warszawa 2010, 15. Kłęk S., Jankowski M., Kruszewski i wsp.: Standardy leczenia żywieniowego w onkologii, Via Medica 2015 , 4: 320-337, 16. Ciborowska H., Rudnicka A.: Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014, 17. Jarosz M., Dzieniszewski J., Rychlik E.: Zaparcia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010. Jak stomik powinien przygotować się na basen? Osoby ze stomią boją się, że worek stomijny odklei się od ciała podczas pływania i wycieknie z niego znajdująca się w nim treść pokarmowa lub mocz (w zależności od rodzaju stomii). Nie trzeba się o to obawiać – przy kontakcie z wodą klej znajdujący się na przylepcach i płytce

nie martw się, sztuczny odbyt to nie koniec świata, moja córka miała przez 9 miesięcy, to nic strasznego, doradze Ci, abyś od razu wycinała w tych workach jak najmniejsze otworki na te jelitko wyłonione, bo potem może się robić wielka rana, i najlepsze są te worki przyklejane do skóry,a nie te na płytce.... a najlepszy klej to convatec, wiem co czujesz, my też bylismy załamani, ale to dla dobra dziecka, dr Wojtynek wie co robi, i z pewnością nie mogła inaczej zrobić. bez paniki, będzie dobrze, a synusiowi wszystko wytłumaczysz, moja córka miała stomię jak była niemowlakiem, i sama odrywała mi te worki bo ją to interesowało.....i nie panikuj jak będzie leciała krew ze stomii bo te jelita są bardzo unerwione i to normalne jest. skąd jesteście? Cytuj

^{Urostomia. z urostomią, aby umożliwić im wydalanie moczu. W razie konieczności worek może zostać opróżniony. W nocy niektóre osoby używają małego worka urostomijnego, połączonego ze znajdującym się przy łóżku workiem do nocnej zbiórki moczu. o większej pojemności. Dedykowane rozwiązania dla różnych potrzeb. Znajdź}

data publikacji: 17:00, data aktualizacji: 15:41 ten tekst przeczytasz w 7 minut Decyzja: albo operacja usunięcia części jelit i utworzenie stomii, albo ryzyko dalszego rozprzestrzeniania się zmian chorobowych na jamę brzuszną. Pierwsza wiąże się z pewnymi zmianami w dotychczasowym życiu, druga z groźbą utraty życia. Czy wybór naprawdę jest tak trudny? Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Po operacji Jak o siebie zadbać Na co uważać Problem refundacji Tekst: mgr farm. Rafał Jabłoński Lekarz przekazując pacjentowi mało optymistyczną diagnozę dotyczącą stanu jego zdrowia, nakreśla mu obraz choroby i przedstawia ewentualne konsekwencje. Decyzję pozostawia jednak głównemu zainteresowanemu. Ten, stojąc przed wyborem dotyczącym leczenia i dalszego swojego funkcjonowania, musi rozważyć wszystkie za i przeciw. W przypadku wyłonienia stomii, choć decyzja o operacji i utworzeniu brzusznego odbytu została podjęta, wizja życia z woreczkami własnego kału na brzuchu przeraża i wydaje się zbyt wysoką ceną za uratowanie życia. Tymczasem w Polsce już 40 tys. ludzi żyje ze stomią i prowadzi na tyle normalne życie, że w ich otoczeniu nikt ze współpracowników i sąsiadów najczęściej nawet nie wie, jakiej zostali poddani operacji i co w konsekwencji zmieniło się w ich codziennym funkcjonowaniu. Dawno też minęły pionierskie czasy, kiedy jeden z pierwszych w Polsce pacjentów - stomików jeździł kilka lat z prof. Romanem Góralem na wykłady, w trakcie, których proszono audytorium, by odgadło, kto na sali jest po operacji wyłonienia stomii. Oczywiście nikt nie był w stanie rozpoznać właściwej osoby. Dzisiaj operacje wytworzenia stomii stały się standardem w konkretnych zmianach chorobowych, w 18 miastach Polski regularnie działają poradnie stomijne, a pacjenci - stomicy żyją godnie i w miarę normalnie, korzystając z udogodnień, jakie pojawiły się wraz z unowocześnieniem wyposażenia stomijnego. Po operacji Stare przysłowie mówi, że najtrudniejszy jest pierwszy krok. Najważniejsze, żebyśmy zaakceptowali nowy stan rzeczy i nie dali sobie wmówić, że stomia jest chorobą. To zmiana anatomiczna powstała wskutek operacji, która u dużej grupy pacjentów jest odwracalna (tzw. stomia czasowa), co oznacza, że po zagojeniu się pozostałej części zoperowanych jelit i ustąpieniu objawów choroby – jeśli tylko zachowane zostały zwieracze odbytu – istnieje szansa na odtworzenie fragmentu przewodu pokarmowego i przywrócenie normalnego sposobu wypróżniania. W przypadku zmian nowotworowych, kiedy usunięte zostało całe jelito wraz ze zwieraczami odbytu, trzeba zaakceptować obecność woreczków z treścią jelitową na brzuchu. Wytworzona stomia jest wówczas zabiegiem ratującym życie i ma charakter stały. Na całe szczęście materiały, z których się obecnie wykonuje worki stomijne, są tak trwałe, że nie ma żadnej obawy, aby pękły lub przeciekły, zaś dzięki wbudowanym wkładkom węglowym są w stanie dodatkowo pochłaniać i regulować tempo wydzielania gazów. Nie puchną więc na brzuchu ani nie chlupoczą pod ubraniem. Co jeszcze istotne, są one również wodoszczelne, a to umożliwia stomikom nie tylko kąpanie się w wannie, ale także schowanie woreczków pod jednoczęściowym strojem i korzystanie z kąpieli w miejscach publicznych, na przykład w morzu czy basenie. Woreczki stomijne są wreszcie całkowicie gazo - szczelne, więc obawy, że będzie się z nich wydobywał nieprzyjemny zapach, są nieuzasadnione. Producenci woreczków i płytek (w tzw. sprzęcie dwuczęściowym do stomii przymocowuje się specjalną płytkę, a dopiero do niej woreczek) prześcigają się nie tylko w doborze materiałów pod względem jakości, lekkości, giętkości i elastyczności, ale nawet oferują woreczki w kolorach zbliżonych do koloru ciała, co sprawia, że stają się one niemal niewidoczne na brzuchu, nawet wtedy, gdyby przez przypadek wychyliły się spod ubrania. Pacjenci żyjący kilka lat ze stomią, zgodnie twierdzą, że dzięki postępowi i rozwojowi techniki, obecne materiały są już na tyle solidne i wytrzymałe, że mając właściwie przymocowane woreczki, można obecnie uprawiać nieinwazyjne sporty bez obawy ich zgubienia lub uszkodzenia. Najwięcej obaw pacjenci stomijni wiążą z wyglądem zewnętrznym i poczuciem utraty atrakcyjności. Jest to obawa całkowicie nieuzasadniona. Z wypowiedzi wielu członków rodzin stomików wynika, że przyzwyczajają się oni do widoku woreczków u bliskich, tak jak inni do łysiny, i z czasem przestają je po prostu dostrzegać. Dlatego również prawie wszyscy stomicy – dzięki współpracy partnerów – powracają do życia seksualnego, wyzbywając się niepotrzebnych zahamowań i obaw, że na przykład woreczek mógłby pęknąć w najmniej spodziewanym momencie, pod wpływem ciężaru ciała ukochanej osoby. Raczej bezpodstawne (w świetle współczesnych technik operacyjnych) są także obawy wystąpienia niedyspozycji płciowej u panów, spowodowane uszkodzeniami w trakcie zabiegu wyłonienia stomii nerwów kontrolujących erekcję i wytrysk. Jak o siebie zadbać Prawidłowa higiena ciała wymaga pewnych czynności, które wykonuje się wręcz automatycznie. Oprócz codziennego mycia i nawilżania skóry, czesania włosów, po operacji wyłonienia stomii dojdą nam jeszcze inne czynności. Jeśli chętnie nauczymy się ich wykonywania, szybko staną się podobną rutyną, tak jak np. mycie zębów. Będziemy zatem musieli przede wszystkim zadbać o: • systematycznie mycie skóry wokół stomii samą wodą lub z dodatkiem szarego mydła; • sprawdzanie umocowania na skórze płytki stomijnej, do której potem przytwierdzamy woreczki (w razie konieczności trzeba skórę ogolić z włosów); • częste doglądanie stanu i stopnia wypełnienia samych woreczków, które należy wymieniać w przypadku kolo- i ileostomii lub opróżniać z moczu w przypadku urostomii; • sprawdzanie szczelności układu stomia-płytka-woreczek i stosowanie w razie konieczności past uszczelniających, które uzupełniają nieszczelności, nie powodując zarazem zapalenia skóry wokół stomii. Jeżeli jesteśmy kolostomikami, warto także zapytać lekarza, czy możemy samodzielnie wykonywać zabiegi irygacji, czyli płukania jelita grubego wodą, co oczyści je z gazów i ze stolca. Dzięki temu możliwe będzie uzyskanie kontroli nad częstotliwością wypróżniania się, a w najbardziej sprzyjających przypadkach pozwoli na zaprzestanie noszenia woreczków na brzuchu i przykrywanie otworu stomii jedynie niewielką nakładką zwaną stomakapem. Niestety, jeżeli mamy biegunkę lub aktywną chorobę Leśniowskiego-Crohna, irygacje będą niemożliwe. Aby nauczyć się i oswoić z wyposażeniem stomijnym, warto na początku spotkać się z pielęgniarką stomijną, która pomoże dobrać odpowiednie worki i płytki oraz doradzi, jaki sprzęt najlepiej pasuje do danego rodzaju stomii. Na rynku mamy duży wybór różnego rodzaju wyposażenia, ponieważ sprzęt występuje zarówno w postaci jednoczęściowej (woreczek z płytką naklejany bezpośrednio na skórę), jak również dwuczęściowej (woreczki wymieniane są wówczas niezależnie od płytki, która pozostaje przyklejona do skóry). Uniwersalnym rozwiązaniem wydaje się użycie sprzętu synergistycznego, czyli sprzętu pośredniego między sprzętem jedno- a dwuczęściowym. Istotnym elementem profilaktyki okołostomijnej jest dbanie o właściwą dietę bogatą w błonnik oraz wypijanie co najmniej 2 litrów wody dziennie (minimum 40 ml na 1 kg wagi ciała). Po operacji usunięcia jelita, słabsze jest wchłanianie płynów, za które odpowiada głównie jelito grube, z tego powodu lepiej jest pić mało, ale często. Bardzo ważne jest, aby posiłki spożywać 3–5 razy dziennie w regularnych odstępach czasu, o tych samych porach dnia. Od rodzaju spożywanych pokarmów zależy także częstość i forma wydalanych stolców, dlatego będąc stomikiem, warto zrezygnować z potraw wzdymających, takich jak: kapusta, fasola i inne rośliny strączkowe oraz gazowane napoje zawierające dużo dwutlenku węgla. U pacjentów z kolostomią można zauważyć większy (niż u ileostomików) wpływ stosowanej diety na ilość powstających stolców. Każdy jednak ma inny organizm i dlatego trzeba w praktyce sprawdzić, jakie potrawy służą najlepiej danej osobie. Pacjenci ze stomią wyłonioną na jelicie cienkim wydzielają więcej ciekłej treści jelitowej (nawet do 8 litrów dziennie) i dlatego muszą zmieniać częściej worki stomijne. Na co uważać Posiadając wyłonioną stomię, należy ją systematycznie obserwować, aby nie „przeczekać” pojawiających się czasami powikłań, takich jak powstanie przepukliny okołostomijnej, wpadanie lub wypadanie końcówki stomii czy jej martwica. W przypadku przepukliny w okolicy stomii pojawia się rosnące z czasem uwypuklenie, co powoduje problemy z dopasowaniem płytki i worków. Martwica stomii występuje natomiast w wyniku jej niedokrwienia i podobnie jak przepuklina czy wypadanie końcówki stomii, wymaga ponownej korekty operacyjnej. Aby uniknąć pojawiającego się czasami w okolicy otworu stomijnego zapalenia skóry, należy systematycznie dbać o higienę tej części ciała (częste przemywanie wodą lub specjalnymi zmywaczami), a w razie pojawienia się podrażnień skóry, smarować ją specjalnym regenerującym kremem. Wybierając się w dalszą podróż, musimy, rzecz jasna, pamiętać o zabraniu ze sobą odpowiedniego zapasu płytek i worków stomijnych. Nie należy ich przetrzymywać w ciepłym miejscu (na przykład na słonecznej półce w samochodzie), ponieważ mogą wtedy ulec rozszczelnieniu. Problem refundacji Zaopatrując się w sprzęt stomijny, możemy uzyskać refundację kosztów zakupu worków w Narodowym Funduszu Zdrowia, gdzie należy przedłożyć zlecenie wypisane przez lekarza prowadzącego (najlepiej chirurga). Konieczne jest również okazanie dokumentu ubezpieczenia i dowodu osobistego potwierdzającego status ubezpieczeniowy. Zarówno w przypadku kolostomii, jak i ileo- oraz urostomii, każdemu pacjentowi należy się refundacja jednego kompletu worków miesięcznie (zwykle jest to 90 sztuk). W zależności od rodzaju posiadanej stomii różne będą jedynie kwoty dofinansowania zależne od cen poszczególnych worków (300 zł refundacji miesięcznie za worki dla kolostomika, 400 zł dla ileostomika i 480 zł dla urostomika). Tekst: mgr farm. Rafał Jabłoński Źródło: Żyjmy dłużej Stomia to nie koniec świata, można z nią wygodnie żyć. Jak? Przeczytaj w zdrowie Dramatyczny apel chorych ze stomią. "Nikt zdrowy nie wyobraża sobie możliwości skorzystania z toalety raz na dwa dni" Stomia to chirurgicznie wytworzone połączenie przewodu pokarmowego lub układu moczowego ze skórą, którego celem jest wydalanie kału lub moczu, jeśli proces ten... Materiały prasowe Stomia - czym jest, jej rodzaje oraz jakie problemy może powodować Stomia jest ratunkiem dla wielu osób, u których układ pokarmowy i praca narządów nie funkcjonuje prawidłowo i wymaga ingerencji chirurgicznej. Czym jest stomia i... Monika Wasilonek Stomia jelitowa. Kiedy wyłania się stomię? Czy pozwala normalnie funkcjonować? [WYJAŚNIAMY] Stomia jelitowa wykorzystywana jest w chirurgicznym leczeniu poważnych schorzeń przewodu pokarmowego. Wyłonienie stomii może uratować życie pacjentów z... Marlena Kostyńska Życie ze stomią bez wstydu Stomia to nic strasznego, trzeba się z nią nauczyć żyć, a wręcz zaprzyjaźnić. Rozmowa z lek. Med. Magdaleną Derejską i pielęgniarką stomijną Grażyną Majewską do... The Point | Redakcja Medonet Paulina Kaszuba w sesji fotograficznej w ramach kampanii "STOMAlife. Odkryj stomię" Paulina Kaszuba w sesji fotograficznej w ramach kampanii "STOMAlife. Odkryj stomię" Przełamujemy tabu związane ze stomią - rusza kampania "StomaLife. Odkryj stomię" 87% stomików odczuwa lęk przed stomią, a ponad połowa zmienia swoje plany życiowe - wskazują wyniki badania Personel medyczny o komforcie życia stomików,... Stomia. To "coś" uratowało mi życie Kiedy pokazałam to dorastającej córce, zakryła usta i wybiegła z pokoju. Powiedziała, że zrobiło się jej niedobrze. Joanna Weyna-Szczepańska Żywienie pacjentów ze stomią Stomia jest wyłaniania przez powłoki brzuszne. Operacja polega na wytworzeniu sztucznego połączenia światła jelita grubego lub światła jelita krętego ze światem... Katarzyna Wolnicka Slipy czy bokserki? Wybór majtek ma wpływ na zdrowie i potencję mężczyzny Męskie majtki wykonywane są z różnych materiałów, ale panowie z reguły nie zastanawiają się dłużej nad tym, czy ten konkretny model bielizny jest dobry dla ich... Dominik Kołodziej Żyworódka pierzasta – zastosowanie, uprawa, przepisy Żyworódka jest rośliną posiadającą wiele prozdrowotnych właściwości. Pod tym względem można ją porównać nawet do aloesu. Mówi się jednak, że jej zastosowanie jest...

. 291 339 473 264 391 368 142 85

worek stomijny odkleja sie forum